Moskou en weer terug

Aan onze eettafel schrijf ik dit laatste reisverhaal. Wat heerlijk om hierdoor nog even terug te kijken op de laatste fase van deze fantastische reis. Ik had gedacht dat vijf en halve week reizen heel erg lang zou zijn maar de tijd is omgevlogen. Het is fijn om nog een weekje vrij te zijn voordat de plicht van het werk weer roept. De indrukken van deze reis vragen nog tijd om alles een plekje te kunnen geven voordat we weer in de "train-train-quotidien" stappen.

Moskou is dus de laatste bestemming van onze reis: een wereldstad, modern, dynamisch en groots. Hoogbouw en nieuwbouw wisselen af met oude houten woningen en trendy-café's doen dat met kantina's ( restaurants die nog stammen uit de sovjet-tijd).

We lopen met een plaatselijke gids over het rode plein, langs het Kremlin en het Mausoleum en zij laat ons de mooiste plekken zien vanwaar uit we een overzicht hebben over het geheel. Wat vooral heel interessant is, is haar beschrijving van de politieke situatie in Rusland. Zij vertelt dat Poetin vooral erg populair is bij "provincialen" en dat echte oppositie veelal ontbreekt. Economisch kent Rusland een recessie: pas afgestudeerden zoals onze gids, hebben moeite om een goed betaalde baan te vinden en verschillen tussen arm en rijk worden groter. Wat mij vooral heel erg opvalt is het feit dat de individuele vrijheid in Rusland erg groot lijkt maar mensen stralen ten opzichte van buitenlanders wel een soort vijandigheid uit. Deels zal dit cultuurgebonden zijn, het karakter van mensen zou ik als nors omschrijven, maar ik vraag mij af of de politieke situatie niet ook voor een groot deel bijdraagt aan deze polarisatie tussen Oost en West.  Engels wordt niet of nauwelijks gesproken en ook de wil daartoe lijkt maar bij weinigen aanwezig. Wat ook opvalt is het ontbreken van een "joie de vivre" bij de Russen, vooral tijdens de uitvoering van hun werk. Natuurlijk is dat wel heel erg generaliserend want er zijn uitzonderingen maar toch... Het valt op, zo worden we bijvoorbeeld aan't ontbijt in ons hotel allesbehalve vriendelijk bejegend door de medewerkster van het hotel en ook zijn mensen over het algemeen weinig belangstellend naar ons toe. Onderling echter amuseren Russen zich wel en ook lijken ze plezier te hebben in eten & drinken.    

Voor wat betreft dat laatste gold dat zeker ook voor ons. Op zaterdagavond hebben we een Georgisch restaurantje opgezocht en er heerlijk gegeten.

Ons reisavontuur en daarmee dit verhaal eindigt met onze terugvlucht vanaf vliegveld Domodedovo naar Brussels Airport. Fijn dat er vanaf april dit jaar een rechtstreekse snelle treinverbinding is vanaf dit vliegveld naar Breda: 1 uur en 10 minuten. Ik voeg de foto's van Moskou nog toe.

We zullen van dit verhaal en de foto's een fotoboek laten maken.

Komen jullie het een keer bekijken en een Japanse sake, Taiwanese thee of Russisch wodkaatje drinken?