Hualien en Kaohsiung

Drie nachten in Hualien, een plaats aan de oostkust van Taiwan en twee uur reizen met de trein vanuit Taipei. De stad zelf stelt niet zoveel voor, een beetje chaotisch allemaal. Wel een heerlijk hotel aan zee maar wat verder van het centrum af. Dat is helemaal niet erg trouwens want fietsen mogen we gratis gebruiken van het hotel. Fietsend over een fietspad langs zee zijn we dan in 10 minuutjes in de stad. Het weer is mooi maar niet heel erg warm, er staat veel wind en soms ook een spatje regen maar nooit veel of lang. We dwalen rond door de stad en langs de kust. Ook hier weer een heel leuk contact met mensen uit Taiwan, zo raakten we aan de praat met een jongen die foto 's aan nemen was van de sloop van een gebouw. Hij vertelt graag te willen dat Taiwan zich meer opent naar de wereld, zijn bijdrage daaraan is dat hij Taiwan promoot met foto's in toeristische folders. Met hem praatten we ook over de politieke situatie in Taiwan. Hij gaf aan te gruwelen van het idee dat Taiwan meer onder de invloed van de volksrepubliek China zou komen want: verlies van vrijheden. Hij gaf veel voorbeelden van controle binnen de Chinese Volksrepubliek. Een onafhankelijk Taiwan, dat was waar hij voor stond. Leuke contacten zo op straat, erg aardige en behulpzame mensen ook al praten weinig mensen echt goed Engels. 

We beginnen onze draai goed te vinden op Taiwan. Het eten is echt super lekker. Voor een paar euro heb je een heerlijke maaltijd. Iedereen lijkt te koken voor zijn huis en ook al zien de geïmproviseerde straatkeukens er echt niet blinkend uit met de hygiëne lijkt niets mis en wij smullen ervan.

Na drie nachten in Hualien vertrekken we voor onze volgende bestemming: Kaohsiung. Een treinreis van ruim 5 uur ( de mountain line) : eerst langs de oostkust, daarna door de natuurparken in het binnenland en vervolgens langs de westkust.

Leuk om het landschap zo te zien veranderen en ook de temperatuur blijkt behoorlijk tropisch als we de trein uitstappen. 28 graden, wat een genot! 

Terwijl ik dit zit te schrijven, zie ik mijn bruinverbrande armen en gezicht want we hebben veel zonnestralen gepakt hier in Kaohsiung. Een (3) miljoenenstad!  Druk is het er zeker. Ons hotel ligt op loopafstand van Kaohsiung main station, da's fijn . De scootertjes vliegen ons links en rechts voorbij, oeps da's echt wel even uiktkijken. Waar we eerder nog dachten zelf ook een scootertje te kunnen gaan huren zien we daar nu toch echt vanaf. Fietsen doen we wel. Een super city-bike systeem waar je met je creditcard bij elk metrostation een fiets kunt halen of terugbrengen voor een paar euro. Vandaag ( maandag en alweer de laatste dag hier in Kaohsiung) naar het Lotus meer gefietst. Het meer, omringd dor tempels, viel wat tegen. Erg kitscherig allemaal en dat hadden we ook al gelezen  maar nu dus met eigen ogen gezien.  Gisteren weer een belevenis in contact met Taiwanezen: we keken op een kaartje naar de weg en werden aangesproken door een stel oudere mensen ( ja nog ouder dan wijzelf:>), zij wilden ons wel naar ons hotel brengen als we even met hen meeliepen dan haalden zij hun auto want ze woonden vlakbij. Dat houd je toch niet voor mogelijk?      

Vandaag een man in een park die ons aansprak. Hij was sinds vorig jaar met pensioen, had in Tokyo gestudeerd en bij de petrochemische industrie op Taiwan gewerkt. Hij vertelde ons over Taiwan en over het fruit van Taiwan en vroeg of wij een bepaald soort fruit ( wax appels) al eens gegeten hadden. Op ons "nee" wenkte hij ons, liep met ons naar de markt en kocht het fruit voor ons.....  

Formosa MRT station, ook een belevenis met de "Dome of Light" , een indrukwekkend kleurrijk glaswerk dat door een Italiaanse kunstenaar is ontworpen.      Het zou het grootste openbare glazen bouwwerk in de wereld zijn. Annick moet je eens bij Guardian laten zien die foto's.

Zoals gezegd, morgen "adieu" Taiwan en op weg naar Osaka Japan. Taiwan een bestemming die wat ons betreft voor herhaling vatbaar is.