Rusland

Het houdt niet op de ervaringen die we opdoen. Nu in Siberie!

Na een overstap in Vladivostok die erg gecoördineerd :>) verliep ( paspoort en visumcontrole, alle overstappers moesten op elkaar wachten voordat we met begeleiding naar het "Irkutsk vliegtuig"gingen) komen we in Irkutsk aan. Op de luchthaven van Vladivostok maken we kennis met een meisje uit Irkutsk. Ze spreekt goed Engels en vertelt dat ze haar verjaardag in Japan gevierd heeft en nu op de terugweg naar huis in Irkutsk is. Ze vertelt ons dat de wat norse bejegening typisch Russisch is maar dat russen in hun hart vriendelijk zijn. Ons onderlinge gepraat en gelach lijkt door de russische douanebeambten niet echt op prijs gesteld te worden: we krijgen een commando om op een andere plek te gaan staan. Het meisje vertelt dat ze graag dit jaar haar verjaardag in Amsterdam gevierd had maar dat dit niet lukte. De sleutelhanger met delfts blauwe klompjes kan het mogelijk een beetje goedmaken :>) en uit dankbaarheid krijgen wij een Siberische specialiteit: een dennenappel-pitjes delicatesse.Leuk! Tip die wqe van haar krijgen is om in ieder geval naar het Baikal meer te gaan en dat doen we!

Na eerst een ( wat achteraf bleek) te hoge prijs betaald te hebben voor een taxi naar ons hotel in Irkutsk, herkennen we daar bij aankomst de Russische mentaliteit :>)

De kamer is oké, we hebben zelfs een super de luxe hoekzitbad. Heerlijk!

De volgende dag zwerven we door Irkutsk. Dit is toch wel de heftigste cultuurschok tot nu toe. Het hotel bevindt zich in een buitenwijk en om naar het centrum te gaan nemen we de tram. De tram lijkt uit begin van de vorige eeuw te stammen maar alles rijdt. en...we komen in hert centrum aan voor 15 roebel pp.( ongeveer 30 eurocent).

Prachtige Russisch orthodoxe kerken wisselen af met houten huizen en hele armoedige arbeiderswoningen die op een modderig terrein staan. Veel contrasten!

Contact met de inwoners is er bijna niet. Engels wordt er niet gesproken en ik kan mij niet onttrekken aan de indruk die ik krijg dat mensen zich toch wat vijandig opstellen ook al blijkt na verloop van tijd dan dat er toch een klein glimlach afkan. Die avond eten we echt Russisch in een kantine achtig restaurant. Erg lekker allemaal en het bier smaakt prima.

De volgende dag met een mini-bus ( was even uitzoeken hoe en waar we precies moesten zijn) naar het Baikal meer en wat een verbazing: ijsbergen en een bevroren meer! Een geweldige indruk. Er reden zelfs een soort ijs scooters over het meer dat een totale oppervlakte groter dan geheel België heeft.  Natuurlijk proeven we ook de specialiteit van het Baikal meer: Omul, een zalmachtige vis. Ik heb die vis gerookt gegeten, echt heel erg lekker.

 Nu loopt ons Irkutsk avontuur weer ten einde want we moeten ons hotel verlaten om op weg te gaan naar het treinstation. Het Transsiberie -expres avontuur wacht op ons. Even kijken of ik nog wat foto's toe kan voegen aan dit verhaal.

Tot in Moskou xxxx!