Bij Stéphane en Erina

Mijn spieren zijn nog maar net hersteld van de lange fietstocht van gisteren: een rondje Tokyo van ruim 40 kilometer. Daarmee eindigt ons verblijf bij Stéphane en Erina na 10 dagen. Wat hebben we ervan genoten, zoveel dingen meegemaakt en zo fijn om elkaar weer te zien en te weten hoe en waar zij hun leven leven. Eindelijk weer eens "live" bij kunnen kletsen met elkaar, leuk!

Onze aankomst verliep niet helemaal vlekkeloos. Stéphane en Erina hadden een gewone werkdag en we hadden 's avonds bij hen thuis afgesproken. Het adres leek bij niemand bekend en toen we een man aanspraken die de straat wel leek te weten kregen we weer hoop, het zou vlakbij het station van Aoto moeten zijn. Dat bleek echter niet het geval en nadat hij een half uur met ons had rondgelopen om te zoeken rondom het station en vervolgens ook met Stéphane gebeld had om een ontmoetingsafspraak te maken, hield hij een taxi aan en gebaarde ons om daar samen met hem in te stappen. De taxi reed ons naar het juiste adres dat toch wat verder weg bleek te zijn. Ook nu weer ongeloof bij ons, de man wilde absoluut niet dat wij de taxi betaalden. We staan werkelijk weer eens paf van de aardigheid en de bereidwilligheid  van mensen.

Nu eindelijk dan bij Stéphane en Erina. Heerlijk om hen weer te zien en wat wonen ze leuk in Tokyo. Stéphane had verteld dat het een klein appartementje was en dat is het ook maar het ziet er zo mooi uit en is van alle gemakken voorzien inclusief een Japans toilet met "billendouche"en verwarmde toiletbril. Dat zal echt weer wennen worden aan onze koude toiletbril in Breda dus als iemand me ooit een plezier wil doen: importeer een Japans toilet voor mij :>)  In afwachting daarvan heb ik in Kameari bij de 100 yen shop een wc-bril dekje gekocht. Kom dat meemaken in Breda! 

De eerstkomende dagen moeten Stéphane en Erina allebei nog werken. Bernard en ik verkennen Tokyo en gaan o.a. naar Ueno, Hibiya en Ginza. Ook spreken we een avond af bij Takadanobaba in de buurt waar Stéphane werkt voor Drivemode om met elkaar in een Izakaya te eten. Ook gaan Bernard en ik een keer naar de film in Tokyo, een film van Francois Ozon ( Gouttes d'eau sur pierres brûlantes). In het weekend trekken we er met elkaar op uit naar de bergen want wat een verrassing: we worden uitgenodigd voor een weekendje in de bergen bij Nikko! Met elkaar verblijven we in een hotel dat kamers heeft in de traditionele Japanse stijl: tatami en futons, yukata (kleding) en slippers. De foto 's spreken voor zich. Als klap op de vuurpijl een diner waarvan ik stijl achterover sloeg. Wat een lust voor het oog en voor de maag: warme sake, miso soep, vis, vlees, rijst en weet ik wat nog meer. Eigenlijk ben ik gedurende onze reis opgehouden om te willen weten wat alles precies is qua etenswaren. Ik eet en geniet! Aan het eind van de dag ontspannen we in de "onsen", dat is een bron met warm water uit de bergen. Jammer dat mannen en vrouwen gescheiden baden want zo kunnen we dit plezier niet gezamenlijk " à quatre" beleven maar desalniettemin.

De volgende weekend dag maken we een lange wandeling in de bergen. Prachtig in één woord! Blauwgroene rivieren in diepe bergkloven, rotswanden en watervallen. Echt heel erg mooi allemaal. En dan zit ons weekenduitje er weer op en stappen we in de trein terug naar Tokyo waar Stéphane en Erina genieten van een bento-box gedurende de 2 uur durende reis. 

Als Stéphane en Erina na 2 dagen werken een paar dagen vrij hebben genomen, maken we een lange fietstocht door Tokyo ( ik begon mijn verhaal daar al mee vandaag) en ook die dag eindigt in een izakaya want dat is zo leuk, allemaal heerlijke gerechtjes en Japanse tafels en zitjes, echt heel gezellig! 

Wat ik nog vergeet is ons sushi avontuur. Op een avond zijn we in de buurt waar Stéphane en Erina wonen uit eten gegaan. We kwamen in een sushi eettentje terecht. De kok bereidt de sushi's waar de klanten bij zijn, die zitten aan een bar met uitzicht op het werkblad van de kok. Een spektakel, dat klaarmaken van sushi's maar vooral ook zo lekker allemaal. We hadden een sushi menu genomen en kregen een achttal sushi's met verschillende soorten rauwe vis ( zalm, tonijn, garnaal, octopus), omelet met kastanje en weer een heerlijk miso-soepje. Ja, op culinair gebied hebben we heel veel avonturen beleefd, eerst in Taiwan en nu in Japan.

Wat zal Rusland ons brengen? Morgen stappen we weer op het vliegtuig met bestemming Irkutsk met overstap in Vladivostok. Bye-bye sake en op naar de wodka!