Taiwan. Eerste indrukken, de mensen en hun verhaal.

Hualien, 21 maart. Nu we wat  langer in Taiwan zijn, wordt het tijd voor een terugblik op onze eerste ervaringen met dit land.

Als je hier aankomt, valt het op dat alles goed georganiseerd is en vlotjes verloopt. Het openbaar vervoer is modern en niet zo duur. Als je er niet uitkomt, zijn mensen altijd wel bereid om te helpen. Van de buschauffeur die ons een gratis ritje geeft omdat we niet over de benodigde vervoerpasjes beschikken (contant betalen is er in sommige bussen niet bij) tot de willekeurige voorbijganger, iedereen doet zijn best om je uit de nood te helpen en naar de zin te maken. De Taiwanezen hebben we als uiterst vriendelijke en open mensen ervaren, die ondanks een meestal beperkte beheersing van het Engels geen moeite hebben om contact met buitenlanders te leggen.

Met sommigen hebben we een diepere uitwisseling gehad. Ze wilden graag weten waar we vandaan kwamen en op hun beurt hebben ze ons over hun achtergrond verteld. Zo zijn we er achter gekomen dat de Taiwanese maatschappij zeer divers is en iedereen andere ideeën heeft betreffende de toekomst van het eiland. Zo zijn we tijdens een wandeling door de theeplantages buiten Taipei aan de praat geraakt met twee vrouwen en een man van wie de familie na de tweede wereldoorlog uit het Chinese vasteland (de huidige Volksrepubliek) was gekomen. Deze mensen zien wel wat in hereniging met China omdat het een economische supermacht is geworden die toekomst biedt aan werkzoekende Taiwanezen. Andere mensen die we hebben gesproken waren juist vurige voorstanders van de onafhankelijkheid van Taiwan.                        Om dit verlangen te begrijpen, is het nodig zich in de recente geschiedenis van het eiland te verdiepen, wat we de afgelopen dagen ook hebben gedaan. Zo hebben we in het park van de Vrede in Taipei op een bord kunnen lezen dat na de capitulatie van Japan een periode van chaos heeft geheerst, leidend tot opstand van de bevolking tegen het nieuwe gezag en interventie van de troepen van Chiang-Kai-Shek vanuit het vaste land. Daarna werd een militair regime geïnstalleerd dat tot 1987 geduurd heeft en door veel Taiwanezen als een soort bezettingsmacht werd ervaren. Dat heeft voor een splitsing binnen de Taiwanese maatschappij gezorgd. Er zijn termen voor de inwoners die na 1945 naar Taiwan zijn gekomen en de eerdere inwoners. Al zijn deze verschillen nu aan het verdwijnen, die periode heeft blijkbaar een breuk veroorzaakt binnen de samenleving met gevolgen voor de huidige situatie. Dit verklaart waarom de standpunten met betrekking tot de toekomst van het eiland zo radicaal verschillen en onverzoenlijk lijken.